Galina Stjerbakova skrivar um, hvussu fólk hóra undan bæði í einum Sovjetsamveldi, sum var komið á fallandi fót, undir perestrojkuni og í tí ofta baldruta nýggja Russlandi. Hvussu fólk liva saman í óreinskapi og meinfýsni, men eisini í kærleika. Hvussu tað er at hyggja beint inn í eyguni á einari gloymdari fortíð, hvussu tað er at verða happaður og vera tann, ið happar.