Tróndur er fimtan. Tað, sum hann upplivir hesar summarvikurnar, kemur at merkja hann alt lívið. Stívliga fimmti ár seinni flytur hann inn í eina fjar­­lagda, lítla smáttu við eitt vatn saman við hundi sínum. Her roynir hann at skapa sær eina nýggja tilveru, langt burtur frá lívinum sum býarbúgvi og fyritøkumaður. Dreymur hansara hevur altíð verið at búgva á plássi sum hesum.

Næsti granni hansara her vísir seg at vera ein annar vongskerdur, gamal maður, ein, sum hann kendi fyrr, og sum hann noyðist at taka støðu til. Summarið 1948 fer so smátt at plága hann – og kanska er tað ov seint at sættast við tað farna.