Stóra bókaverkið Ljós heimsins skrivaði Halldór Laxness sum fýra sjálvstøðugar bøkur í árunum 1937-1940. 

Fyrsta bindið, Ljómur guddómsins, er longu komið út á føroyskum, og nú kemur so onnur bókin, Høll summarlandsins. 

Í hesum bindinum fylgja vit víðari við tí fátæka, einsamalla barninum, Ólavi Kárasyni ljósvíkingi, ið hevur sterkan alsk til náttúruna, fuglarnar, blómurnar á bønum og aldututlið á sandinum. Eitt barn, ið er við sviðusoð og mest sum ongan góðan eigur. 

Foreldur eigur hann onkustaðni, men hann kennir tey ikki, hann droymir um tey, og honum leingist eftir teimum. Myndin er kám og fjar.

Sjálvur verður hann uppfostraður sum fátækralimur á einum garði, har hann verður bæði spottaður og speirikin, men hórar undan við longslinum eftir tí vakra og vónini um at skapa og lýsa. Hann verður undirdíktur í dagligum strevi, happaður og háðaður, og tann visaligi kroppurin ikki meiri enn hórar undan. Einasti uggi er hugurin at skapa og alskurin til tað, ið livir og grør.

---

Bøkurnar um Ólav Kárason eru týddar til nógv ymisk mál og hava kanska fram um annað lagt lunnar undir, at Halldór Laxness í 1955 fekk Nobelvirðislønina fyri fagrar bókmentir og varð eitt víða gitið og slóðbrótandi skald í heimshøpi.