Í 1944 fekk Johs. V. Jensen heiðursløn Nobels í bókmentum fyri Drúgvu ferðina. 

Tá ið fyrri veraldarbardagi brast á, og høvundurin varnaðist alla týningina og sá, hvussu vesturlendska siðmenningin syndraðist, gjørdi hann av at skriva sína egnu útgávu av skapanarsøguni, og hvussu siðmenningin hevur tikið seg fram.  

Hvør partur lýsir tann virkisfúsa einstaklingin og seiggið í honum. Hann verður rikin fram av einihvørjari úttrá og stremban eftir onkrum meira og øðrvísi, og soleiðis setur hann ferð á menningina. Hesin einstaklingurin er altíð mannfólk. Gongdin er savnað um henda einstaklingin, sum flytur úr einum plássi við ávísum umstøðum í annað,
sum hevur aðrar treytir, og grund ar eina nýggja siðmenning, sum er á hægri stigi enn tann, hann legði aftur um seg.