Søgn var um prestseinkjuna Beintu, ið dró menn til sín og beindi fyri teimum. Jørgen-Frantz málar nýggja mynd av henni við sterkum erotiskum strokum. Hon tølir alt og øll, men undir hesari tølan býr eingin óndskapur, bara ódarvað náttúra. Søguliga Beinta gerst í skaldsøguni kvinna, sum fyllir menn við ovurhuga, knýtir teir eirindaleyst til sín, heftir teir at sær sum rúsevni. 

Nýggi presturin kemur í hóslag við prestseinkjuna, og hon verður ein sterkari brandur á himlinum enn Várharra sjálvur. Hetta elvir trega og ástarrús um somu leið.

Hesa sálarkvøl verða vit sogin inní í skaldsøguni. Hetta er pínan og rúsurin, lesarin sleingist ímillum.