Ólavur er spentur, nú konan skal eiga, og hon føðir ein vælskaptan drong, sum verður nevndur Jóhannes.

 

Ímillum fyrra og seinna partin gongur ein mansaldur. 

Í seinna parti er tað ígjøgnum Jóhannes, vit síggja og hoyra alt.

 

Vit eru saman við honum ein vanligan gerandisdag.

Men alt er øðrvísi henda dagin.

Frá tíðliga á morgni til seint á kvøldi undrar Jóhannes seg á, hvussu fremmant alt er. Guvarnir eru øðrvísi, allir lutir eru fjarari og hava mist sítt vanliga evnistilfar. Alt er har og ikki.   

 

---   

 … og Jóhannes hyggur upp og hann sær tár standa í eygunum á Pæturi

Nei tað var ikki gott, sigur Pætur

Tað var ringt at hoyra, sigur hann

Havið vil ikki hava teg, sigur hann

og Pætur turkar tárini

So er bara moldin eftir, sigur Pætur