Á sjeyogtjúgundu ferðini kemur kavarok og stormur av tí frekasta á hann, so tað stendur um lív. Meistaraliga greiðir høvundurin frá, hvat ið rørist í huga Benadikts á ferðini. Og so væl lýsir hann frá, tá ið Benadikt uttan at falla í fátt berjist fyri lívinum í stormi og dungaroki, at tú kanst ikki leggja bókina frá tær, fyrr enn tú veitst, um Benadikt má lúta ella ikki.