Mong børn eru tíverri fyri ágangi ella vansorgan. Og enntá verri: Barndóms­árini ganga, og eingin ger nakað við tað. Kanska vita fólk ikki betur, kanska vita fólk, men vága sær einki at siga ella gera.

Samrøðurnar í bókini um tey ymsu evnini eiga at vekja ans um egnan kropp. Á henda hátt ætla vit at stimbra børn, so at tey tora at siga vaksnum frá, um eitthvørt ónt, illavorðið ella løgið hevur verið teimum fyri.

Eisini verður í bókini lagdur dentur á munin millum spennandi og álvarslig loyndarmál. Vit royna at fáa børn at greiða frá loyndarmálum, sum kunnu vera „so stór sum eitt fjall“, soleiðis sum ein 4 ára gamal smádrongur málbar seg. Og vit ætla, at tilkomin skulu hava dirvi og stundir at lurta eftir tí, ið barnið greiðir frá.