Tað er hugfangandi at lesa um, hvat ið fær fólk at renna hesar 42,195 km, og teir tankar, sum halda beinini gangandi á hesum endaleysu ferðum. Ein bók um at renna ljóðar frelst, men Murakami sigur soleiðis í formælinum: ”bókin snýr seg ikki um at renna og vera sunnur, men hvønn mun tað ger mær at renna, meðan eg hugsi um bæði eitt og annað.”

Tað krevur djúpa tilelving, nógvan sjálvsaga, hugsavnan og seiggi at skriva skaldsøgur, og hesar eginleikar styrkir hann, tá ið hann rennur.

Murakami gevur okkum innlit í sínar fagurbókmentir, sínar lívsroyndir og rennitúrar, góð ráð og smásøgur úr ymsum heimspørtum, har hann hevur verið.

Her er skemt og sjálvspei, og fleiri eru tey, sum á sofum kring heimin hava notið at verið við honum á mongu rennitúrunum ymsastaðni í heiminum, at sloppið við inn í arbeiðsrúmið hjá høvundinum og at fingið innlit í ta gátufullu skrivitilgongdina.