Søgan er helst skrivað í trettandu øld og lýsir tilburðir, ið fóru fram ímillum 940 og 980. GÍSLA SØGA savnar seg um bardagan í manninum sjálvum. Sum lagnan rekist upp, berjist Gísli meira og meira við truplar, nívandi kenslur, kærleika og hatur, sum m.a. vísa seg fyri honum í drepandi dreymum. Søgan víkur frá vanligum ættarsøgum, tí rekmátturin er hevndin, ið klývur ættina í tvey heldur enn at styrkja ættarbondini. 

 

Spenningurin er øgiligur á øllum stigum í søguni, og undir øllum hoyrist teskið frá Guðruni Gjúkadóttir um elligomlu blóðhevndina.