Mikudagin 17. oktober 2012 beyð forlagið Sprotin til almenna móttøku á Hotel Føroyum. Stjórin á Sprotanum, Jonhard Mikkelsen, hevði væntað, at 40-50 fólk møttu upp, tí høvuðsnavnið var hóast alt heimsgitni russiski rithøvundurin, Mikhail Sjisjkin. Tá avtornaði, komu 150 fólk á hotellið, og tá kvøldið var av, var ikki bara ein høvuðspersónur. Har vóru tveir. Hin var Johnny Thomsen, sum hevur týtt nýggju skaldsøguna hjá Sjisjkin, ”Brævabókina,” og haraftrat legði fram eina spildurnýggja russiska-føroyska orðabók við 58.479 leitorðum.

Søgan um orðabókina hjá Johnny Thomsen er drúgv, og burðurin hevur verið tungur. Hon byrjar við, at hann gjørdi eina lítla skúlaútgávu av orðabókini fyri 20 árum síðan, sum alment forlag skuldi geva út. Tá orðabókin hevði verið til rættlestur, varð hon steðgað, tí hon samsvaraði ikki við almennu málstevnuna. Hetta harmaði Johnny almikið. Hann gavst tó ikki á hondum, og tá Mentamálaráðið í 2001 fór at veita starvslønir til orðabókagerð, søkti hann og fekk starvsløn í tilsamans fýra og eitt hálvt ár. Í 8-9 ár hevur hann baksast við orðabókina, og nú er hon liðug. 

Munur á orðabókum
Jonhard Mikkelsen hevur á Sprotanum givið út hundraðtals bøkur, og hann hevur eisini sjálvur gjørt orðabøkur, eitt nú ensku-føroysku orðabókina saman við Anfinni í Skála. Hesar orðabøkur eru normativar orðabøkur, sum merkir, at tær vísa, hvussu normurin í føroyskum er. Johnny Thomsen hevur gjørt sína orðabók á ein heldur øðrvísi hátt. Hann gongur ta deskriptivu leiðina, sum merkir, at hann vísir, hvussu málið verður brúkt í talu og skrift. Eitt nú vísir hann á, at tá føroyingar tosa, siga teir ofta viss, men hann mælir russarum til at skriva um.

Spyrt tú Johnny Thomsen, um hann er ímóti purismu, svarar hann, at tað er hann als ikki, um hon ger málið ríkari og smidligari. Men annars er hon óneyðug. Málið er so óendaliga ríkt, vísir hann á. Í mongum førum kunnu nýsmíðað orð væl brúkast, tí tey siga betur enn lænt orð, hvat tosað verður um. Sum dømi nevnir hann fuglafrøði. Ongin ivast í, hvat hetta merkir. Men tosar tú um ornitologi, fara mong at ivast. Upplagt er tí í eini týðing til almenningin at tosa um fuglafrøði. Bannað er heldur ikki at skriva heimspekingur, men filosoffur situr minst líka væl og kann væl brúkast. Ofta veldst hetta um stílleguna í tí sagda, heldur hann.  

–  Føroyskt er serligt á tann hátt, at nógv av tí máli, vit brúka, er ikki í normskipanini. Vit brúka hvønn dag orð sum viss, betýða og forstanda, og ongin undrast á hetta. Tílík orð havi eg tikið við í orðabókina, men eg havi frámerkt, at hetta er nakað, vit bara siga á føroyskum og ikki skriva. Tí mæli eg til, at russarar skriva um, merkja og skilja, men teir fáa so at vita, hvussu vit ofta siga. Eg taki alt við, tí eg vil lýsa, hvussu málið er, sigur Johnny Thomsen.  

Hann heldur, at munur er á, hvussu útlendingar kunnu brúka føroyskt við sínum mongu brigdum, og hvussu føroyingar sjálvir kunnu brúka málið. Útlendingar, sum læra málið á fyrsta sinni, skulu helst ikki blanda ov nógvar stíllegur saman, men halda seg til normin. Annars kann fløkja lættliga koma í. Føroyingar sjálvir kenna sítt mál so væl, at teir kunnu blanda stíllegurnar eftir tørvi og t.d. flyta talumál yvir í normativa skriftmálið, um hetta krevst.

–  Eg kann nevna eitt orð sum bedrøviligt. Allir føroyingar kenna týdningin av orðinum, hóast tað ikki kann sigast at vera føroyskt. Tað er livandi og verður mangan brúkt við sínum serliga stílvirði. Eitt annað orð, sum heldur ikki kann sigast at vera føroyskt, er ordiligt. Hetta orðið er eisini livandi og hevur ein heilt annan týdning á føroyskum enn á donskum. Ver nú ordiligur, siga vit. Hetta siga bara føroyingar, og tað eiga vit at vísa á, sigur Johnny Thomsen.