Tað fyrsta bindið fevndi um týddar yrkingar úr øllum heimunum. Eitt savn við alheimslyrikki á føroyskum, sum hann hevur týtt í eina hálva øld. 

Annað bind var hansara egnu yrkingar til vaksin eitt dygdargott úrval úr øllum søvnunum, sum hann hevur skrivað í eina hálva øld. 

Hetta triðja bindið fevnir um barnasangirnar og barnarímurnar, hann hevur yrkt líka síðan hann gekk á læraraskúlanum. Hann er lærarin, sum dugir at tosa við øll – stór sum smá – hevur ans fyri tí stóra í tí smáa og dugir at lýsa evni úr bæði “skeivum” og barnsligum vinklum.

Alexandur sýnir somu evni, sum Hans Andrias hevði, at tosa við øll og kemur við sínum tríbindaverki upp á hansara rók.

Hesar sjaldsomu yrkingarnar til børn við síni lívsgleði og greiða boðskapi fáa børn sum vaksin at grína og varnast og undrast og gleðast um at vera til.

SKRÁ

• Solby Christiansdóttir bjóðar vælkomin
• Felagssangur/ Eyðun á Lakjuni: 
  Eg veit eitt spógvareiður  
• Dávur Juul, borgarstjóri, ber fram kvøðu
• Barnakór 
  Eg fann eitt lag á vegnum
  Børnini 
  Grísaflísa Pætur
• Sirið Stenberg, landstýriskvinna, heldur røðu
• Bárður á Lakjuni:
  Tak ein vals. L. Cohen/Alexandur
• Martin Næs heldur røðu  
• Kór við Heðini Kambsdal 
  Heimamynd 
  Lat blóma várt hjarta
• Signar á Brúnni heldur røðu 
• Sámal Matras – ein heilsan til pápa og tveir stuttir sangir
  Ein, tveir, tríggir summarfuglar
  Allar fittar smágentur
• Felagssangur/ Eyðun á Lakjuni: 
  Hjørtu, kvirr, nú setur sól  
• Solby Christiansdóttir takkar fyri kvøldið

Kaffistovan hevur opið samstundis